Zawód: wiedźma – recenzja

Podoba się?

Wcześniejsze moje przygody z powieściami Olgi Gromyko były pozytywne, ale jednak brakowało mi czegoś, co by po prostu wywarło na mnie zachwyt i powodowało, że chciałbym szerzej poznać twórczość tej autorki. Jednakże moje znajome czytelniczki wielokrotnie zachwalały ten tytuł i po prostu musiałem samemu się przekonać, czy jest to tak dobra książka, jak mi mówiono.

Akcja powieści rozgrywa się w fikcyjnym uniwersum – Belorii. Miejsce to przypomina nasze średniowiecze – są królowie, rycerze stający do nierównych potyczek z ziejącymi ogniem smokami, czyspotkać zabobonnych chłopów. Nie brakuje również wszelakich magicznych istot, takich jak krasnoludy, elfy czy choćby wampiry.

Bohaterką powieści jest młoda, bo zaledwie osiemnastoletnia dziewczyna, która uczy się w Starmińskiej Wyższej Szkole Magii, Wróżbiarstwa i Zielarstwa. Wolha Redna, bo o niej mowa, jest rudowłosa, wścibska i wyjątkowo ciekawska. Warto też zaznaczyć, że tę obdarzoną wyjątkowo nietuzinkowym charakterem osóbkę po prostu pokochały kłopoty, w które nieustannie wpada. Nawet jeśli ma jak najlepsze chęci, żeby wszystko się udało, to zawsze coś pójdzie nie po jej myśli. Na szczęście Wolha ma również tendencję do wychodzenia z opresji w jednym kawałku.

„Zawód: wiedźma” składa się z dwóch części. Pierwsza przypomina typową fantastyczną historię opisującą bohatera otrzymującego ważne i niewątpliwie wyjątkowo trudne zadanie do wykonania. Jeśli mu się powiedzie i przeżyje, czeka go wieczna chwała i krążyć o nim będą niezliczone pieśni pochwalne, opiewające pod niebiosa męstwo herosa. W przypadku książki Olgi Gromyko, zamiast nieustraszonego rycerza w lśniącej zbroi, mamy Wolhę. Ta młoda adeptka sztuki magicznej otrzymuje zadanie zbadania licznych zgonów w zamieszkałej przez wampiry Dogewie. Dziewczyna poważnie podchodzi do wykonania przydzielonej misji, dodatkowo bardzo dobrze sprawdza się w roli przebiegłego, pomysłowego i wyjątkowo ciekawskiego śledczego, który podczas prowadzenia dochodzenia nie krępuje się nawet przed zaglądaniem do cudzych sypialni czy grzebania po garnkach. Dodatkowo Wolha wykorzystuje zaistniałą sytuację, żeby dowiedzieć się jak najwięcej o samych wampirach i napisać o nich pracę dyplomową do szkoły.

Druga część książki kojarzyła mi się z Harrym Potterem, a wszystko dlatego, że opisuje, jak wygląda życie i edukacja Wolhy w Starmińskiej Wyższej Szkole Magii, Wróżbiarstwa i Zielarstwa. Dodatkowo dziewczyna nie umie usiedzieć na miejscu i chętnie spędza czas ze znajomymi bądź pomaga im w jakichś niecnych uczynkach, często wpadając przy tym w tarapaty. Podobnie jak to miało miejsce w pierwszej części, Wolha nadal ma wiele niebezpiecznych przygód, a śmierć nie jest największym na nią czyhającym zagrożeniem – relegowanie budzi w niej największy strach.

„Zawód: wiedźma” to bardzo sympatyczna książka o ciekawej i zaskakującej fabule. Jednakże największą zaletą tej powieści jest sama główna bohaterka. To właśnie dzięki niej cała historia staje się taka niezwykła i nabiera wesołego, miejscami wręcz komicznego charakteru. Mamy tu również poważniejsze, groźniejsze fragmenty, które również prezentują się rewelacyjnie. Wolha ma wyjątkowo cięty język i z jego pomocą potrafi umilić Czytelnikowi nawet najbardziej nudne sceny. Mnie podczas lektury tej książki uśmiech praktycznie nigdy nie schodził z twarzy. Kolejnym atutem jest to, że autorka wprowadza nas w świat Belorii stopniowo, dzięki czemu nie czułem się przytłoczony od samego początku nadmiarem informacji.

Podsumowując, „Zawód: wiedźma” to zdecydowanie najlepsza książka Olgi Gromyko, którą do tej pory miałem okazję przeczytać, i muszę przyznać, że na pewno chcę poznać dalsze losy wścibskiej adeptki magii. Wolha jest jedną z tych bohaterek, które nigdy nie nudzą Czytelnika – wręcz przeciwnie, potrafi ona zaskakiwać na każdym kroku. Bardzo mnie ciekawi, co ta dziewczyna może jeszcze wymyślić i zbroić. Z wielką przyjemnością mogę polecić tę powieść każdemu miłośnikowi literatury fantastycznej.

Autor: Olga Gromyko
Tłumaczenie:  Makarevskaya Marina, Kaczarowska Małgorzata
Cykl: kroniki Belorskie, 1 tom
ISBN: 9788365568007
Oprawa: miękka
Ilość stron: 546

Subskrybuj
Powiadom o
guest

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

0 komentarzy
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze